Dingen van Bernadette

Vorige week is plotseling een buurman overleden. Een hartaanval en pats, boem, weg was hij. Er stond toevallig een door hem geschreven stukje in het plaatselijke blaadje over het hernieuwd in gebruik nemen van de Molen in Batenburg. Hij was een aardige man, stond altijd klaar voor anderen en was een baken van betrouwbaarheid en rust in de buurt. Het blaadje verscheen op dezelfde dag dat hij stierf. 68 jaar en uit het leven gerukt. 68 jaar, een leeftijd die we allemaal denken te halen. Ik schrok en realiseerde me dat ook mijn leven niet oneindig is. Iets waar ik zeker niet elke dag bij stil sta, maar misschien moet je dat toch af en toe doen. Want wat zijn de echt belangrijke dingen in het leven? Waar draait het echt om? En krijgen die belangrijkste zaken dan ook de meeste tijd en aandacht?

In mijn geval moet ik bekennen dat ik de prioriteiten vaak uit het oog verlies. Vaak ben ik bezig met de waan van de dag, of met werk. Let wel, ik vind dat ik helemaal te gek werk heb, maar waar blijven mijn dierbaren? Vaak zijn zij de sluitpost van mijn tijd. Terwijl ik dit stukje schrijf neem ik me voor om dit weekend fit en energierijk tijd te gaan besteden aan mijn man, onze zoon en aan vrienden. Ik wil wel weer eens Monopolie spelen, lekker eten en een stevige wandeling maken samen met mijn geliefden. Nu maar hopen dat zij ook tijd voor mij willen vrijmaken.